Sena 21 yaşında Suriyeli. Türkiye’ye gelmeden önce Hama Üniversitesi’nde sınıf öğretmenliği okuyordu. Hama’da yaşayan Ailesinin 7 çocuğundan dördüncüsü olan Sena’nın 2 kız 4 erkek kardeşi var. Yaklaşık 2 yıl kadar önce, Suriye’de kendi arazilerinde çiftçilik ile geçimini sağlayan ailesi ile birlikte, savaşın evlerinin yakınına kadar gelmesi üzerine, hayatta kalabilmek için annesi, babası ve 7 kardeşi ile beraber gayriresmi yollardan Adana’ya geldi.
Sena, ‘uzun ve acıklı’ olarak ifade ettiği bir yolculuğun ardından, nerede olduklarından habersiz geldikleri ilin Adana olduğunu, çevresindekiler sayesinde öğrenmiş ve bu kararla birlikte 17 senelik eğitim hayatından vazgeçmek zorunda kalmış. Suriye’de öğrenci olarak sürdürdüğü hayatında yaşanan zorunlu değişikliğin ardından, tarıma elverişli bir il olduğu için tercih ettikleri Adana’ya geldikleri dönemde baş gösteren geçim sıkıntıları sebebiyle, annesi dışında ailenin bütün üyeleri ile birlikte çiftçilik yapmaya başlamış; fakat bir süre sonra kendisi gibi ilkokul öğretmeni olan ablasıyla birlikte bu işten ayrılmış. Bu süreçte mesleğini sürdürme şansını yakalayan Sena ve ablası Türkiye’ye gelmelerinden yaklaşık 4 ay sonra, Suriyeli öğretmenlere yönelik bir sınavda başarılı olarak bir devlet anaokulunda öğretmenlik yapmaya başlamışlar. Fakat Sena, göreve başladıktan 5 ay sonra iyi bir derece almasına rağmen işinden ayrılmak zorunda kalmış. Bunun sebebi olarak Suriye’de yarım bırakmak zorunda kaldığı eğitimi gösterilmiş. Ablası ise Türkiye’ye göç ettiklerinde hali hazırda eğitimini tamamlamış olması ve belgelerini getirebilmiş olmasının avantajıyla bu durumdan etkilenmemiş.
Sena derslerini burada tamamlamak için gereken maddi olanaklara sahip olmaması nedeniyle mesleğinin dışındaki işlerde çalışmaya devam etmiş. Hayata Destek ile Sena’nın yolu da bu dönemde kesişmiş. İş aradığı süreçte akrabalarının önerisiyle Hayata Destek Derneği’nin Geçim Kaynağını Destekleme projesine başvuran Sena, proje sayesinde geleceği ile ilgili daha rahat plan yapabilme imkanına kavuşmuş. Sena projenin hayatında ifade ettiği yeri şu sözlerle açıklıyor: “4 yaşımdan beri okuyorum ve 17 yıllık emeğim orada kaldı. Aslında çok farklı hayallerim vardı; fakat hayat bizi geçim derdine düşürdü. Suriye’de yarım kalan eğitimimi Türkiye’de sürdürme imkanım olduğunu biliyorum. Burada mesleğimle ilgili bir işte çalışmıyor olsam da projenin sunduğu iş güvencesi ve kurs olanakları, bana geleceğe dair daha planlı olma imkanı sunuyor. Burada çalışırken bir taraftan Türkçe Yeterlik Sınavı’na hazırlanıyorum, hem de okula devam etmem için gereken maddi birikimi oluşturuyorum.” Sena en büyük hayalinin Türkiye’de bir öğretmen olarak yaşayabilmek olduğunu belirtiyor ve ekliyor: “Şükürler olsun şu an kardeşlerim okuyor, ablam da ben de çalışıyoruz ve geçimimizi sağlayabiliyoruz. Projenin bitiminden sonrası için tek dileğim mesleğimle para kazanabileceğim günlerin gelmesi.”
Yazıyı okuduğunuz ve buraya kadar geldiğiniz için teşekkürler. Şimdi hazır buradayken hayata destek olabilirsiniz.
